Elimiz Serra Beden'in 14.10.2012 tarihinde verdiği mektubundan...
Sevgili Öğretmenlerim,
Sizleri tanımadan önce kreşe gitmek Artun'un en büyük kabusuydu, benimle oyunlar oynamayı, vakit geçirmeyi arkadaşlarıyla oynamaya tercih ederdi. Yemek yemek ve süt içmek bizim için eziyetti. Artık bunların hepsini sayenizde aştık...Belki sizin için küçük ama bizim için büyük adımlar, oğlum sabah anne okula geç mi kaldım diyerek uyanıyor, arkadaşlarıyla ne kadar güzel vakit geçirdiğini anlatıyor, düzenli yemek yeme alışkanlığı kazandı. Hergün 'Pınar öğretmenim beni bekliyordur' diye geliyoruz okula ve sizin de bildiğiniz gibi ' Lütfen iki dakika daha kalalım' sözleriyle zorla sizlerden ayrılıyoruz.
Çocuğuma verdiğiniz SEVGİ VE EMEK İÇİN TEŞEKKÜRLER....
Serra Beden